frontend design element - arrow left
frontend design element - arrow right
  • Siarka (S)
    1632.064
    S
  • Postać jonowa
    Siarka (S) ionic formula image
  • Anion/Kation
    SO42-
  • Siarka (S) influance image
    Liść
  • Siarka (S) origin image
    Pochodzenie: Wulkaniczne
  • Siarka (S) mobility image
    >40 mm wokół korzenia

Siarka

(S)

Obok podstawowych składników pokarmowych N, P i K, siarka wraz z wapniem i magnezem, należą do grupy drugorzędnych składników pokarmowych, z których siarka jest tym najważniejszym. Jednak nawożenie siarką jest stosunkowo nowym problemem. Po gwałtownym spadku ilości opadów atmosferycznych i innych źródeł składników pokarmowych (przez środki ochrony roślin lub obornik zwierzęcy), kluczowe stało się stosowanie siarki w formie nawozów mineralnych. Podobnie jak w przypadku azotu, aktywność mikroorganizmów glebowych uwalnia siarkę w glebie, pod warunkiem, że temperatury są wystarczające. Podobnie jak azot, w postaci dostępnej dla roślin (siarczanu, SO42-) jest ruchliwy i wrażliwy na wymywanie w wyniku zimowych opadów. Zatem, pierwsza dawka siarki powinna mieć miejsce po okresie zimowym, kiedy ponownie rozpoczyna się wegetacja, w zrównoważonym stosunku z azotem.
S
Roślina
Roślina
Gleba
Gleba
Uprawy
Uprawy
Pochodzenie
Pochodzenie
Kluczowe informacje
Kluczowe informacje
ZNACZENIE DLA ŻYCIA ROŚLIN
Siarka jest niezbędna dla wielu niezbędnych aminokwasów, w szczególności dla cysteiny i metioniny. Rośliny potrzebują jej wcześnie przy produkcji chlorofilu do fotosyntezy i tworzenia białek. Niedobór siarki prowadzi do przebarwienia lub żółtego zabarwienia zbóż pod koniec zimy.
MECHANIZMY ABSORPCJI
Rośliny wchłaniają siarkę za pośrednictwem swoich korzeni w postaci siarczanu SO42- Siarka jest dobrze rozproszona w roztworze glebowym, a jej wykorzystanie przez roślinę jest półpasywne i półaktywne. 
INTERAKCJE, SPECYFICZNOŚĆ
Postać siarczanowa jest postacią, która może zostać wykorzystana przy odżywianiu roślin. Aby umożliwić jej wykorzystanie, forma pierwiastkowa musi zostać utleniona. Postać tiosiarczanu jest postacią pośrednią.
Gdy temperatura jest wystarczająco wysoka (>12 °C), materia organiczna, w której gromadzi się większość siarki z gleby, jest mineralizowana i dostarcza plony w miesiącach letnich.
SCHEMAT CYKLU

1. Ponowne wykorzystanie składników pokarmowych zawartych we wszelkiego rodzaju materiale organicznym: ważnym źródłem nawozu są ścieki pochodzące od zwierząt gospodarskich, resztki pożniwne i inne organiczne produkty uboczne pochodzące z działalności człowieka.

2. Produkcja nawozów może prowadzić do powstania preparatów zawierających siarkę w postaci siarczanu.

3. Niektóre środki ochrony roślin zawierają siarczany lub siarkę pierwiastkową, która utlenia się w glebie do postaci siarczanu.

4. Opady atmosferyczne siarki przyjmują postać tlenku (głównie SO2 i SO3). Kiedy wchodzi w kontakt z glebą, przekształca się w siarczan. Emisje siarki z fabryk i spalin samochodowych zostały podzielone przez sześć w ciągu ostatnich 40 lat, co doprowadziło do gwałtownego spadku opadów atmosferycznych.

5. Organizacja bakteryjna przekształca siarczan mineralny w organiczną siarkę. Aktywność bakterii glebowych jest stymulowana głównie obecnością azotu amonowego i siarczanu. Organiczna siarka nie może zostać wchłonięta bezpośrednio przez rośliny i musi zostać najpierw zmineralizowana. Mineralizacja materii organicznej (i ścieków) w glebie skutkuje powstawaniem siarczanów.

6. W warunkach tlenowych gleby, końcową formą siarki mineralnej jest siarczan, ale w warunkach beztlenowych, siarczan może zostać zredukowany do siarczku i siarkowodoru H2S, co objawia się nieprzyjemnym zapachem.

7. Mówi się, że siarczan jest wypłukiwany, gdy jest on wciągany przez wodę głęboko do gleby. Dzieje się tak głównie w zimie, kiedy nadmiar wody przenosi siarczan poza zasięg korzeni.

8. Rośliny pobierają siarkę przez korzenie tylko w postaci siarczanu.

9. Wchłanianie oparów siarki pierwiastkowej (S) przez liście jest możliwe, ale ograniczone.

10. Zbiory są źródłem pożywienia (dla ludzi lub zwierząt gospodarskich), co stanowi podstawowy cel uprawy roli.

Siarka (S) related desktop image Siarka (S) related tablet image Siarka (S) related mobile image

Tabela wrażliwości

Miernik wrażliwości:
  • nutrient very sensible icon

    Bardzo

  • nutrient very fairly icon

    Średnio

  • nutrient very moderately icon

    Umiarkowanie

S
Burak cukrowy
Pszenica durum
Pszenica
Marchew
Kapusta
Rzepak ozimy
Ziemniaki
Pastwiska
Sałata
Soja
Pomidory
Słonecznik

Tabela wrażliwości & objawy

Siarka w roślinach nie jest zbyt ruchliwa. Niedobór pojawia się zwykle w młodych liściach, prowadząc do ich ogólnego zażółcenia. Można go łatwo pomylić z niedoborem azotu.

Nadmiar & potrzeby

Nadmiar siarki w glebie może działać jako środek zakwaszający, który z kolei w glebach wapiennych jest czynnikiem pozytywnym. Gips (siarczan wapnia) nie powoduje problemów związanych z pH.

Siarka występuje w naturze albo w postaci pierwiastkowej ze skał wulkanicznych albo jest pozyskiwana z oczyszczania gazu lub ropy naftowej. Opady atmosferyczne siarki w postaci kwaśnych deszczy, które były znaczące w XX wieku, w większości krajów zostały zredukowane o 80%. 
ZAWARTOŚĆ GLEBY
Siarka mierzona za pomocą analiz gleby (np. metodą Scotta) jest ściśle związana z zawartością materii organicznej w glebie. Uprawa, klimat i struktura gleby są najbardziej istotnymi parametrami branymi pod uwagę.
ZAWARTOŚĆ MATERII ORGANICZNEJ
60 do 95% siarki ma postać organiczną; w rezultacie im wyższa jest zawartość materii organicznej w glebie, tym bardziej może ona uwalniać siarkę podczas faz mineralizacji. Najnowsze zastosowania nawozów organicznych (odchodów zwierząt gospodarskich, kompostu itp.) sprzyjają dostępności siarki dla upraw. Regularne stosowanie znacznie ogranicza ryzyko niedoboru tym bardziej, że forma siarczanowa jest bezpośrednio dostępna.
TEKSTURA
Podobnie jak azot, siarka jest bardzo ruchliwa w roztworze glebowym, z wysokim ryzykiem wymywania, kiedy jesienią i zimą opady są obfite. Straty są większe przy filtrowaniu gleb, takich jak piaszczyste gleby.
KLIMAT
O wymywaniu siarki w dużej mierze decyduje częstotliwość opadów i ilości wody. Im bardziej obfite zimowe opady, tym więcej siarki jest wypłukiwanej.