frontend design element - arrow left
frontend design element - arrow right
  • Żelazo (Fe)
    2655.847
    Fe
  • Postać jonowa
    Żelazo (Fe) ionic formula image
  • Anion/Kation
    Fe++(+)
  • Żelazo (Fe) influance image
    Liść
  • Żelazo (Fe) origin image
    Pochodzenie: Wulkaniczne
  • Żelazo (Fe) mobility image
    4-6 mm wokół korzenia

Żelazo

(Fe)

Ryzyko niedoboru żelaza jest na ogół mniejsze, ponieważ większość skały macierzystej ulega przemianie, dostarcza ona żelaza w ilościach wystarczających do zaspokojenia potrzeby upraw. Istnieje jednak jeden wyraźny wyjątek: gleby wapienne. Naturalnie gleby te zawierają bardzo mało żelaza, a posiadane małe ilości są łatwo unieruchamiane przez nadmiar wapnia. Ilości żelaza powinny być uwzględniane w oparciu o rodzaj plonu, a nie zawsze są one łatwe do kontrolowania: mogą to być małe dawki podawane dolistnie, coroczne dawki schelatowanego żelaza, w szczególności w przypadku upraw wieloletnich.
Fe
Roślina
Roślina
Gleba
Gleba
Uprawy
Uprawy
Pochodzenie
Pochodzenie
Kluczowe informacje
Kluczowe informacje
METABOLIZM
Żelazo jest głównie wykorzystywane przez chlorofil w procesie fotosyntezy. Poważne niedobory prowadzą do chlorozy (winorośl). W uprawach strączkowych żelazo odgrywa rolę podczas syntezy białek i przy wiązaniu azotu. Wreszcie, żelazo uczestniczy w licznych reakcjach enzymatycznych i podczas respiracji roślin.
MECHANIZMY ABSORPCJI
Gleby są na ogół stosunkowo obfite w żelazo. Wszystkie skały magmowe wyprowadzają je na powierzchnię z jądra Ziemi. Krzemiany uwalniają żelazo w cyklu solubilizacji i utleniania. To wyjaśnia czerwony kolor gleb żelazonośnych. Kwasowość podnosi rozpuszczalność żelaza, podobnie jak brak tlenu, który tworzy warunki redukujące. Aczkolwiek, kwasowość wapnia jest bardzo mała, a jego dostępność jest dodatkowo mniejsza przez wiązanie nadmiaru wapnia. W rzeczywistości gleby kwaśne i redukujące zawierają kation żelaza (Fe2+), ale korzeniom brakuje tlenu. Wówczas, kiedy gleba jest wystarczająco napowietrzona, korzenie są aktywne, ale żelazo ulega utlenieniu i przekształca się w formę kationu (Fe3+), zmniejszając w ten sposób jego dostępność, jeśli nie jest schelatowany przez cząsteczki organiczne.
INTERAKCJE, SPECYFICZNOŚĆ
Na wchłaniane ilości duży wpływ ma jednak ilość dostępna w roztworze glebowym. Ponadto, zaangażowane są inne mechanizmy, takie jak wydzielanie substancji „siderofowych” przez korzenie traw w celu gromadzenia żelaza. Istnieją również bakterie „siderofowe”, które mogą zakłócać proces asymilacji.
Żelazo jest najobficiej występującym pierwiastkiem śladowym w glebach. Stanowi ono około 5 % masy skorupy ziemskiej, tuż za tlenem, krzemem i aluminium. Podstawowe minerały, których źródłem jest żelazo są zasadniczo maficznymi krzemianami. Są one rozkładane poprzez wymywanie i reakcje chemiczne (hydrolizę i utlenianie). Rozpuszczalność żelaza jest wyższa w środowiskach kwaśnych, podczas gdy w środowiskach zasadowych o wysokiej zawartości wapnia, część Fe2+ jest mniejsza lub jej brakuje.

Tabela wrażliwości

Miernik wrażliwości:
  • nutrient very sensible icon

    Bardzo

  • nutrient very fairly icon

    Średnio

  • nutrient very moderately icon

    Umiarkowanie

N
Kapusta
ZAWARTOŚĆ MATERII ORGANICZNEJ
Materia organiczna odgrywa ważną rolę w kwestii dostępności żelaza, ale ma również działanie antagonistyczne. W pewnym sensie, regularne dostarczanie materii organicznej umożliwia odżywianie gleby żelazem; jednak oddychanie mikroorganizmów powoduje wzrost poziomu CO2, a zatem zmniejszenie ilości wchłanianego żelaza.
KLIMAT
Warunki wilgotne i kompaktowe gleby sprzyjają ograniczaniu formy żelaza z Fe3+ do Fe2+, a także zmniejszaniu stresu. Jednak przy uprawie winorośli zaobserwowano, że w okresie deszczowych lat niedobór żelaza wzrasta.
pH
W większości przypadków niedoboru żelaza dochodzi do niedoborów wywołanych słabą asymilacją, która jest spowodowana innymi czynnikami: wysokim pH gleby, nadmiarem jonów Ca lub wodorowęglanów w roztworze glebowym, oddziaływaniem z innymi nadmiarowymi pierwiastkami, takimi jak Cu, Ni, Co. Jeśli chodzi o poszczególny wpływ pH na glebę, im wyższe pH, tym większe jest ryzyko niedoborów.
ZAWARTOŚĆ GLEBY

Analiza zawartości żelaza w glebie jest dobrą metodą wykrywania braków. Istnieją różne substancje ekstrakcyjne, w szczególności pobieranie chelatów EDTA i DTPA, które są niezawodnymi wskaźnikami. Należy zauważyć, że w glebach bogatych w wapń wymagana zawartość jest wyższa niż w glebach o odczynie obojętnym lub kwaśnym.